ก่อนจะมาเป็นภาพยนตร์ Kim Ji-young, Born 1982 เป็นหนังสือมาก่อน เขียนโดย Cho Nam-joo ตีพิมพ์ครั้งแรกปี 2016 ซึ่งถูก antifeminists วิจารณ์อย่างหนักถึงเนื้อหาในหนังสือที่โจมตีสังคมเกาหลีใต้ในเรื่องของ gender discrimination และ gender inequality แม้กระทั่งในฉบับภาพยนตร์เอง นักแสดงก็เจอคอมเมนต์เชิงลบบนโซเชียลมีเดียส่วนตัวมากมาย
Kim Ji-young เป็นชื่อโหลของผู้หญิงเกาหลีในยุคนี้ (คล้าย ๆ กับชื่อ เมย์, พลอย, แพร ฯลฯ ในภาษาไทย) ดังนั้น อาจจะสื่อได้ว่า Kim Ji-young, Born 1982 เป็นเรื่องของผู้หญิงทั่วไปในเกาหลีใต้ โดยหนังเล่าเรื่องของ Kim Ji-young (Jung Yu-mi จาก Train to Busan) ตั้งแต่ยังเป็นเด็กหญิงยันแต่งงานมีลูก ว่าแต่ละช่วงอายุ เธอต้องเจอกับความเหลื่อมล้ำ การละเมิด หรือความไม่เท่าเทียมทางเพศอะไรบ้าง
เช่น ตอนเด็กก็ถูกคนเฒ่าคนแก่สอนว่าเป็นเด็กผู้หญิงต้องเรียบร้อย โตมาถูกละเมิดทางเพศก็ยังถูกพ่อสอนว่า “อย่าใส่กระโปรงสั้นอีก” หรือในวัยทำงาน ผู้ชายก็ยังได้เงินเดือนสูงกว่าและมีโอกาสก้าวหน้าทางหน้าที่การงานดีกว่า พอแต่งงานก็ต้องออกจากงานมาเลี้ยงลูกและทำงานบ้านสากกะเบือยันเรือรบ ฯลฯ
คนในประเทศตะวันตกหรือคนหัวสมัยใหม่อาจจะรู้สึกหงุดหงิดหรือสงสัยได้ว่า “มันขนาดนี้เลยหรอ” แต่สำหรับคนไทยอย่างเรา เราก็พอจะเห็นความคล้ายคลึงกันทางบริบททางวัฒนธรรมของเรากับของเค้าอยู่เหมือนกัน (สังคมชายเป็นใหญ่อะเนอะ) จึงค่อนข้างเชื่อว่า ชีวิตของผู้หญิงเกาหลีมันก็คงลำบากอย่างที่เห็นในหนังนั้นจริง ๆ นั่นแหละ และเห็นดีด้วยที่เรื่องราวเหล่านี้จะถูกถ่ายทอดเป็นหนังสือหรือหนังไปทั่วโลก

Kim Ji-young นางเอกของเรื่อง ยังโชคดีอยู่บ้างที่มีคุณแม่และพี่สาวที่หัวสมัยใหม่ และ Dae-hyeon สามีของเธอ (Gong Yoo จาก Train to Busan) ก็รัก เป็นห่วง เห็นอกเห็นใจ และพยายามจะแบ่งเบาภาระทางบ้านของเธอ ถึงแม้แม่ผัวซึ่งเป็นคนหัวโบราณจะไม่ค่อยเห็นด้วย
ปกติกงยูก็หล่อวัวตายควายล้มและการแสดงก็ไว้ใจได้อยู่แล้ว แล้วพอมารับบทบาทพ่อและสามีที่แสนประเสริฐด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าหนังเรื่องนี้ควรค่าแก่การตีตั๋วเข้าไปชมแค่ไหน ส่วน Jung Yu-mi ก็เล่นดีมาก แสดงเหมือนไม่ได้แสดง ดูแล้วเชื่อและสงสารผู้หญิงคนนี้จับใจ
ในบรรดาหนังหลายเรื่องที่เข้าฉายช่วงนี้ที่หลายคนบอกว่าเศร้าหรือน้ำตาไหล ไม่ว่าจะ The Farewell หรือ ฮาวทูทิ้งฯ ไม่มีเรื่องไหนที่เราไปดูแล้วเสียน้ำตาอย่างที่เขาว่ากัน แต่ Kim Ji-young, Born 1982 เรื่องนี้ ทำให้เราสะเทือนใจ เจ็บจี๊ด และน้ำตาซึมได้จริง ๆ มันเป็นหนังที่เรียลจริง ๆ (แอบปาดน้ำตาหนึ่งที แต่ร้องมากไม่ได้ อายคนข้าง ๆ)
คะแนนตามความชอบส่วนตัว 8/10
101 comments
Comments are closed.