รีวิว Finding Calico: คุณลุงติสต์แตกกับแมวเหมียวที่หายไป

Finding Calico (หรือ Teacher And Stray Cat หรือ 先生と迷い猫) ผลงานกำกับของผู้กำกับหนุ่ม โยชิฮิโระ ฟุคางาวะ (จาก Into the White Night และ Patisserie Coin de rue) ดัดแปลงมาจากนิยายเรื่อง Maigo no Mi chan – Chiki Neko to Shotengai Saisei no Monogatari (ปี 2009) ของ จิอากิ คิซึกิ

เรื่องย่อ Finding Calico

ครูใหญ่วัยเกษียณขับไล่เจ้าแมวสามสีออกจากบ้านเพราะทุกครั้งที่เขาเห็นมันเขาจะนึกถึงภรรยาที่ตายไป แต่ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู มันจึงเป็นแมวจรที่ไม่มีวันอดตาย ผู้คนในเมืองทั้งเจ้าของร้านเสริมสวย สาวร้านของชำ หรือนักเรียนสาวมัธยม ต่างเอ็นดูให้มันได้กินอยู่หลับนอนเป็นอย่างดี

แต่แล้วจู่ๆ วันหนึ่งเจ้าแมวตัวนั้นหายไป ทุกคน…รวมถึงครูใหญ่…ต่างช่วยกันออกตามหากันทั่วเมือง และวันนั้นเองครูใหญ่ก็ได้รู้ว่าเจ้าแมวเหมียวตัวนั้นสำคัญกับเขามากแค่ไหน

รีวิว วิเคราะห์ วิจารณ์ Finding Calico

โดยพื้นฐานเราเป็นคนรักหมา ส่วนแมวก็ชอบบ้างเป็นบางตัวที่น่ารัก ส่วนแมวสามสีใน Finding Calico นี้เราก็ยกให้เป็นหนึ่งในแมวที่เราว่าน่ารักและอ้วนกลม ในช่วงแรกๆ ของหนังมันเพลินตามาก ทาสแมวน่าจะฟินเว่อร์ เพราะเจ้าเหมียวมันน่ารักอย่าบอกใคร แต่พอหลังช่วงที่เจ้าเหมียวหายตัวไปแล้ว หนังดร็อปลงไปนิดนึง เหมือนไม่มีอะไรให้ดูแล้วสักเท่าไหร่

การแสดงของคุณลุงก็ตลก ชวนอมยิ้ม และน่ารักดี แต่โดยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบคาแรกเตอร์ที่ดูการ์ตู๊น~การ์ตูนแบบนี้สักเท่าไหร่ ถามว่าขำมั้ย มันก็ขำ แต่ก็ไม่ได้ขำขนาดนั้น อีกอย่างในขณะที่ของหนังก็ดูเรียบง่ายมินิมอลตามสไตล์วิถีญี่ปุ่น แต่หนังเค้าก็ดูพยายามประดิษฐ์ให้ตัวละครตลกจนขาดความเรียลหรือความเป็นธรรมชาติไปเสียหน่อย แต่ถ้าใครไม่คิดอะไรมาก ก็ตัดปัญหาตรงนี้ไปได้เลย มันก็น่ารักในแบบของมันแหละ

ในส่วนของการถ่ายภาพ ด้วยความเป็นประเทศญี่ปุ่น ด้วยความเป็นชนบทเมืองเล็กๆ ภาพมันจึงออกมาสวยเรียบมินิมอลทุกช็อต เรียกว่าสามารถกด pause แล้วแคปหน้าจอมาลงไอจีได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะช็อตที่มีแมวเป็นองค์ประกอบในภาพ ดูแล้วก็ทำให้เราอยากสะพายกล้องไปเที่ยวเมืองเล็กๆ แบบนี้ในญี่ปุ่นเหมือนกันนะ

เนื้อหาของหนังไม่ค่อยมีอะไรมาก โดยภาพรวมก็สะท้อนสังคมเล็กๆ ของญี่ปุ่น ชีวิตที่เรียบง่าย ต่างคนต่างอยู่ ใช้ชีวิตเรื่อยๆ ไม่หวือหวา ค่อนข้างจำเจในแต่ละวัน และก็มีประเด็น bullying และ suicide นิดหน่อย (อย่างที่รู้กันว่าประเทศนี้เขาฆ่าตัวตายกันสูงมาก) แต่ก็ไม่ได้ลงลึกหรือขยี้ให้พีคแต่อย่างใด ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีอะไรให้ออกมาคิดต่อหรือจดจำ

หนังมีประเด็นปลีกย่อยเยอะนะ แต่ไม่สุดสักทาง จับต้องไม่ค่อยได้ว่าแต่ละซีนออกมาเพื่ออะไร ต้องการอะไร ความเชื่อมโนงอยู่ตรงไหน ฯลฯ แต่คอนเซ็ปต์หลักๆ ของหนัง แค่อยากจะบอกคนดูว่า แมวเป็นเสมือนส่วนหนึ่งในชีวิต เป็นสัตว์เลี้ยงที่จะช่วยเติมเต็มชีวิตและความสุขของมนุษย์ คนที่เป็นทาสแมวอาจจะอิน แต่สำหรับเรา เราไม่ใช่ทาสแมว หนังยังทำให้เรามีอารมณ์ร่วมกับการเลี้ยงแมวไม่ได้

ประเด็นที่เราเกือบอินก็น่าจะเป็นประเด็นเรื่องเกิดแก่เจ็บตาย ความรู้สึกเวลาคนที่เรารักได้จากเราไป ความรู้สึกของการมารู้คุณค่าของสิ่งสิ่งหนึ่งหรือคนคนหนึ่งเมื่อมันสายไป ความรู้สึกของคนรักสัตว์ที่ต้องทำใจล่วงหน้ากับความอายุสั้นของมัน โดยให้คุณลุงเป็นตัวละครที่ไม่นิยมสุงสิงกับใคร เพราะกลัวความผูกพัน กลัวการจากลา เออ จริงๆ พอยต์นี้เราเข้าใจลุงนะ เก๊ตฟีลเขาอะ แต่อย่างไรก็ดี สุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้พีคขนาดนั้น

ประเด็นที่ชอบที่สุดคือ มุมมองของคนที่ไม่ชอบสัตว์จรจัด กล่าวคือ คนบางคนคลั่งไคล้ในความน่ารักของสัตว์หรืออาจจะสงสารสัตว์โลกพเนจร แต่พวกเขาก็เป็นแต่รัก ไม่ได้เอามาเลี้ยงจริงๆ จังๆ เพราะไม่อยากจะ “รับผิดชอบ” กับสัตว์ตัวนั้นอย่างเต็มตัว แต่ก็เช่นเดียวกับประเด็นทั้งหลายแหล่ข้างต้น เสียดายที่เขาไม่เล่นประเด็นนี้ให้สุด…

โดยสรุป Finding Calico เป็นหนังญี่ปุ่นที่ดูได้เพลินๆ สะท้อนสังคมญี่ปุ่น ที่คงความเป็นญี่ปุ่นไว้เต็มเปี่ยม ทั้งความเรียบง่ายและมินิมัลสไตล์ ใครที่ชอบภาพวิวสวยๆ ของญี่ปุ่น ชอบการถ่ายภาพสไตล์มินิมัลหรือฮิปสเตอร์ รวมถึงคนรักสัตว์หรือทาสแมวทั่วไป ก็น่าจะเหมาะกับหนังเรื่องนี้ เพราะแมวอ้วนกลมและน่ารักมาก ลองไปดูความน่ารักของมันกันได้

Finding Calico (หรือ Teacher And Stray Cat หรือ 先生と迷い猫)  เข้าฉาย 28 ม.ค. นี้ในโรงภาพยนตร์

คะแนนตามความชอบส่วนตัว 7/10