รีวิว Hustlers: ยั่ว สวย รวย แสบ

หน้าหนังของ Hustlers เหมือนจะเป็นหนังนักเต้นจ้ำบ๊ะทั่วไป แต่แท้จริงแล้ว ภายใต้แสงสีที่ฉูดฉาดและเสื้อผ้าหน้าผมที่เปรี้ยวปรี๊ดนั้น เนื้อในมีเนื้อหาที่แฝงสาระ สะท้อนสังคม และส่งเสริมพลังหญิงอยู่ด้วย โดยหนังถ่ายทอดจากมุมมองของผู้กำกับหญิง Lorene Scafaria และสร้างจากบทความของ Jessica Pressler ที่ตีพิมพ์เมื่อปี 2015 ใน New York Magazine

ในหนังเล่าจากจุดตั้งต้นเมื่อนักข่าว Elizabeth (Julia Stiles จาก 10 Things I Hate About You) มาสัมภาษณ์ Destiny (Constance Wu จาก Crazy Rich Asians) เกี่ยวกับคดีที่เธอและเดอะแก๊งเคยก่อไว้สมัยยังทำงานในคลับ ซึ่ง Destiny ก็เล่าย้อนไปตั้งแต่ปี 2007 ที่เธอมาเริ่มทำงาน ณ คลับที่เกิดเรื่องและเป็นปีทองแจ้งเกิดของเธอ

ในปีดังกล่าว Destiny ได้มารู้จักและร่วมงานกับมือโปรฯ อย่าง Ramona (ตัวแม่ Jennifer Lopez) แท็กทีมกันกวาดเงินจากลูกค้าชายรวย ๆ และต่อมาก็มีฟอร์มทีมจนเป็นแก๊งครอบครัว ตัวหลัก ๆ ได้แก่ Mercedes (Keke Palmer จาก Scream Queens) และ Annabelle (Lili Reinhart จาก Riverdale) ทั้งสี่ทำงานเป็นทีมเวิร์ค ช่วยกันปอกลอกพวกผู้ชายวอลล์สตรีททั้งหลายชนิดรูดเต็มวงเงิน

แต่เน้นว่า พวกนางไม่ได้ขายตัวหรือมีเซ็กส์กับแขกนะ พูดเป็นเวอร์ชั่นไทยแบบเข้าใจง่ายก็คือ พวกนางรับงานเอ็นฯ แต่ไม่รับงานวีไอพี ประมาณนั้น โดยในหนังก็จะมีฉากที่เจ๊เค้าพูดประมาณว่า พวกสาวรัสเซียในคลับยอมอมนกเขาให้แขกถ้าแขกจ่าย $300 ซึ่งกลุ่มนางเอกของเราไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้นเพื่อแลกเงิน นั่นคือข้อแตกต่าง

หนังพยายามชี้ว่า สิ่งที่สาว ๆ ทำกับลูกค้าผู้ชายในคลับก็เหมือน ๆ กับที่พวกโบรกเกอร์ในวอลล์สตรีททำกับลูกค้าที่โดนปั่นหุ้นโดยไอ้พวกนี้นี่เอง โดยหนังไม่ได้เหมารวมนะว่าโบรกเกอร์เป็นปลิงสูบเลือดทุกคน พวกนางก็บอกว่าโบรกเกอร์ก็มีสามประเภท แต่ถ้าอยากจะรวยเร็ว ก็ต้องเป็นแบบกลุ่มที่ชอบปั่นหัวและปั่นหุ้นลูกค้า (ถ้าใครเคยดู The Wolf of Wall Street น่าจะนึกภาพออก)

ด้วยความที่สาว ๆ ไม่ได้คิดว่าตัวเองทำอะไรผิด พวกเธอแค่ดิ้นรน เอาตัวรอด ถีบตัวเองและครอบครัวให้ได้อยู่อย่างสุขสบาย แบบที่คนทั่วไปเค้าทำกัน โดยเฉพาะอาชีพแบบนี้ พวกเธอก็รู้ดีว่าตนไม่สามารถมาเต้นหรือทำงานอะไรแบบนี้ได้ตลอดชีวิต ดังนั้นหนัง Hustlers จึงไม่ได้เน้นไปทางอาชญากรรมแซ่บ ๆ มากนัก

คือไม่ได้ไปทาง Ocean’s 8 หรือ The Hustle หากแต่เหมือนเป็นหนังชีวิตของพวกนักเต้นระบำเปลื้่องผ้าทั่วไป และก็เน้นถึงมิตรภาพระหว่าง Destiny กับ Ramona เป็นหลัก คนดูเองก็อาจจะเข้าใจผู้หญิงทำงานมากขึ้น ไม่ว่าจะทำงานแบบสาว ๆ ในเรื่องหรือทำงานประกอบอาชีพใดใด อย่างน้อยที่สุด เราจะได้คิดได้ว่า เราไม่ควรตัดสินเส้นทางทางเลือกของใครว่าดีไม่ดี เพราะบางทีเค้าก็ไม่ได้มีโอกาส มีการศึกษา หรือมีครอบครัวซัพพอร์ตเท่า ๆ กับที่ตัวเรามี

หนังนำเสนอมุมของอาชีพสาวเต้นจ้ำบ๊ะในคลับเหมือนกับที่ผู้หญิงวัยทำงานในแทบทุกอาชีพต้องประสบ เช่น การโดนหักค่านายหน้าหรือค่าหัวคิว การเสียโอกาสในการหาเงินเมื่อตั้งครรภ์หรือมีลูกเล็ก ฯลฯ รวมถึงการเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ที่ต้องทำงานงก ๆ ทำงานเพิ่ม เพื่อมีเงินมาจ้างพี่เลี้ยง มาคอยดูแลลูกตอนที่ตัวเองทำงานหรือไปรับส่งลูกที่โรงเรียนไม่ได้

ในคลับ สาว ๆ ที่ทำอาชีพนี้ส่วนใหญ่จะเป็นคนชายขอบ อย่างผู้อพยพหรือคนผิวสี ยกเว้น Annabelle (Lili Reinhart) ที่ดูเป็นสาวบลอนด์สไตล์อเมริกันที่สุด หนังไม่ได้บอกว่าทำไมนางไม่มีโอกาสไปทำอาชีพอื่น แต่หนังจะบอกว่าพอนางมาทำอาชีพนี้ พ่อแม่และพี่ชายก็ตัดญาติขาดมิตรฉับ ๆ ไปเลย

ในแง่เศรษฐกิจ หนังก็มีเช่นกัน ใช้เป็นทั้งแบคกราวนด์และแก่นของหนังส่วนหนึ่งเลยก็ว่าได้ โดยมันจะอิงที่ปีนึง…ปีที่เศรษฐกิจพังและวอลล์สตรีทล้มระเนระนาด (ก็เพราะคนในวอลล์สตรีทเองด้วยนั่นแหละ) คนก็ไม่ค่อยอยากมาจับจ่ายใช้สอยหรือเที่ยวคลับเริงรมย์อะไรแบบนี้ ดังนั้น เหตุการณ์ดังกล่าว มันกระทบรุนแรงกับทุกภาคส่วนจริง ๆ แม้แต่สาวนักเต้นเหล่านี้ก็ได้รับผลกระทบไปตาม ๆ กัน

เมื่อเศรษฐกิจไม่ดี แขกเหรื่อไม่ค่อยมาเที่ยว สาว ๆ จ้ำบ๊ะเองจึงยังต้องไปทำงานพิเศษตามห้างฯ ที่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ ซึ่งบางทีมันก็ไม่ใช่ว่าจะได้งานง่ายด้วยนะ สมมติถ้าอยากขายของสวย ๆ แพง ๆ เพื่อที่จะได้เงินดี ๆ หรือค่าคอมฯ เยอะ ๆ หน่อย โปรไฟล์การทำงานก็ตนก็ต้องดีด้วย ถ้ามาแบบไม่มีประสบการณ์ (หรือมีแต่ประสบการณ์แค่การเต้นจ้ำบ๊ะ 4-5 ปีที่เปิดเผยออกสื่อไม่ได้) ก็ไม่ได้เข้าทำงานอยู่ดี

โดยรวม หนังไม่ได้ดีเด่อะไรขนาดนั้น แต่มันเป็นหนังที่มีสีสันและมีประเด็นสะท้อนสังคมเยอะดี แต่ต่อให้หนังไม่มีสาระ หรือจะมีแต่ระบำเปลื้องผ้าอย่างเดียว มันก็ยังดูสนุกนะ ถือว่าถูกจริต เอาง่าย ๆ เลยคือ แค่มาดู Jennifer Lopez เต้นจ้ำบ๊ะในฉากเปิดตัวก็คุ้มละ แถมในส่วนของการแสดง Jlo ก็ทำได้ดีมาก โดดเด่นมาก เหมือนเป็นหนังของนางมากกว่าเป็นหนังของ Constance Wu ที่ได้ขึ้นชื่อว่ารับบทนำซะอีก

คะแนนตามความชอบส่วนตัว 7.5/10