รีวิว The Accountant: นักบัญชีเพชฌฆาต

เวลาเห็น Ben Affleck เราจะชอบคิดถึงเขาพร้อม ๆ กับ Matt Damon จากสมัย Good Will Hunting เสมอ ถึงแม้ชื่อเสียงทางการแสดงหรือการรับบทบาทในหนังแอ็คชั่นของ Ben Affleck ใน Daredevil กับ Batman v Superman จะออกมาไม่ค่อยหวือหวาเท่าบท Jason Bourne ของ Matt Damon เพื่อนรัก แต่เส้นทางสายบู๊ของ Ben Affleck  ก็ยังคงมีความหวังอยู่ อย่างล่าสุดกับบทนักฆ่าในคราบนักบัญชีใน The Accountant

เรื่องย่อ The Accountant

เจ้าหน้าที่ระดับสูง Ray King (J.K. Simmons จาก Whiplash) มอบหมายให้ Marybeth Medina (Cynthia Addai-Robinson) ตามหานักบัญชีที่อยู่เบื้องหลังการฟอกเงินและหนีภาษีของนักธุรกิจรายใหญ่ทั่วโลก

ณ ขณะเดียวกัน นักบัญชีอัจฉริยะ Christian Wolff (Ben Affleck จาก Gone Girl และ Argo) ได้รับการว่าจ้างให้ไปตรวจสอบบัญชีที่บริษัทหุ่นยนต์ ด้วยความอัจฉริยะ เขาใช้เวลาตรวจสอบเพียงคืนเดียวก็พบข้อผิดพลาดในบัญชีนั้น

จ็อบยังไม่ทันปิดดี Lamar Black (John Lithgow) เจ้าของบริษัทดังกล่าวก็ว่าจ้างทีมนักฆ่าของ Brax (Jon Bernthal จาก The Walking Dead) ให้ไปเก็บ Christian Wolff กับ Dana Cummings (Anna Kendrick จาก Up in the Air และ Pitch Perfect) สาวบัญชีของบริษัทตัวเอง

แต่ความลับของ Christian คือเขามีสกิลต่อสู้ระดับพระกาฬติดตัวและมีอาวุธระดับนักฆ่าอาชีพติดบ้านจำนวนมาก เนื่องจากพ่อของเขา (Robert C. Treveiler) เป็นทหาร และได้พาเขาไปเรียนศิลปะการป้องกันตัวที่จาร์กาต้าแต่เด็ก เพราะไม่อยากให้ใครมารังแกเขาซึ่งเป็นเด็กออทิสติก

รีวิว วิเคราะห์ วิจารณ์ The Accountant

สิ่งที่เราชอบที่สุดใน The Accountant ไม่ใช่ฉากแอ็คชั่น ซึ่งโดยทั่วไปก็คล้าย ๆ กับ John Wick ที่มีพระเอกฉายเดี่ยวคนเดียว แต่สกิลต่อสู้ขั้นเทพและยิงปืนแม่นเข้ากะโหลกทุกช็อต และก็ไม่ใช่ฉากโชว์ความฉลาดในการพิชิตตัวเลขบัญชีของพระเอกอีกเช่นกันที่ทำให้เราร้อง “ว้าว!” (ส่วนหนึ่งอาจเพราะเราไม่เข้าใจศัพท์บัญชีด้วยกระมัง)

สิ่งที่เราชอบในหนังเรื่องนี้คือ เรื่องราวชวนติดตาม ด้วยลำดับการเล่าเรื่องทำให้คนดูต้องปะติดปะต่อเรื่องราวเองเหมือนนั่งต่อจิ๊กซอว์ บางจุด ณ กลางเรื่องเราก็เหมือนจะรู้สึกว่าตัวเองจะคาดเดาเรื่องได้แล้ว แต่ตราบใดที่ยังไม่ถึงบทสรุป สิ่งที่เราเหมือนจะคาดเดาได้มันก็ยังไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมดอยู่ดี… มันเหมือนจิ๊กซอว์ตัวหนึ่งมันหล่นหายไป… หรือเรายังหามันไม่เจอ

ที่ชอบเป็นพิเศษคือ หนังโชว์ให้เห็นเรื่องราวของแต่ละคนว่าคนเรามีมิติมากกว่าด้านเดียวเสมอ อย่างน้อยคนคนนึงก็มักมีสองด้าน เช่น พระเอกก็เป็นทั้งนักบัญชีและนักฆ่าได้คราวเดียวกัน หรือทหารก็เป็นทั้งคนรับใช้ชาติและเป็นหัวหน้าครอบครัวของลูก ๆ ได้พร้อมกัน เรามิอาจตัดสินใครได้จากภายนอก จากการฟังจากคนใดคนหนึ่ง หรือจากการมองเห็นเพียงด้านด้านเดียว นี่คือสารที่สำคัญที่สุดที่เราได้จากหนังเรื่องนี้

หลายครั้งที่มุมกล้องนำเสนอภาพให้คนดูมองเห็นพระเอกจากกรอบสี่เหลี่ยมกรอบหนึ่ง เช่น หน้าต่าง และถ่ายภาพวัตถุให้แบนราบไร้มิติ (แบบที่ฮิปสเตอร์ชอบถ่าย) อย่างที่เราก็เห็นตัวอย่างจากเทรลเลอร์ของหนังอยู่สองสามช็อต เช่น ช็อตเปิดลิ้นชักช้อนส้อม หรือจานอาหารบนโต๊ะ เป็นต้น ซึ่งเป็นการตอกย้ำเรื่องการเล่นกับประเด็นมิติหรือด้านของคนที่ชัดเจนยิ่งขึ้น

อีกอย่างหนึ่งที่ไม่พูดไม่ได้คือประเด็นเด็กพิเศษ ในเรื่อง Ben Affleck รับบทเป็น Christian Wolff (ตั้งชื่อตามนักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมัน) นักบัญชีออติสติก ผู้มีปัญหาในการสื่อสาร เข้าสังคม หรือปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น คนทั่วไปอาจนิยามคนกลุ่มนี้ว่า “เอ๋อ” แต่ในอีกด้านหนึ่งที่หลายคนอาจมองข้ามไป คนออทิสติกหลายคนเป็นอัจฉริยะและมีระบบความคิดที่ซับซ้อนกว่าคนปกติทั่วไป เช่น อัจฉริยะนักคณิตศาสตร์ระดับโลก

พ่อแม่หรือคนใกล้ตัวของคนออทิสติกที่ไม่เข้าใจความจริงในข้อนี้ อาจมองว่าลูกเป็นปัญหาหรือลูกเป็นคนไม่ปกติ แล้วก็จะเลี้ยงหรือทรีตลูกตัวเองให้เหมือนคนไม่ปกติ ในขณะที่บางคนเชื่อว่าเด็กพวกนี้คือเด็กพิเศษ…มีพรสวรรค์ที่พิเศษกว่าเรา ๆ เขาอาจจะเป็นกลุ่มน้อย แต่ก็เป็นกลุ่มเดียวกับ Albert Einstein หรือ Mozart ซึ่งฉลาดและมีไอคิวสูงกว่าคนส่วนใหญ่

เช่น แม่ของ Forrest Gump เขาก็จะพยายามเลี้ยงลูกให้ลูกตัวเองรู้สึกว่าเขาก็เป็นคนปกติเหมือนเด็กคนอื่น ส่วนพ่อของ Christian Wolff ในเรื่อง The Accountant นี้ก็พยายามเลี้ยงลูกบนโลกความเป็นจริง ซึ่งคนทั้งโลกไม่ได้เป็นมิตรกับเขาทุกคนอย่างที่เขาจะได้รับการปฏิบัติจากหมอหรือพยาบาลในสถานรักษา เพราะคนส่วนใหญ่ล้วนกลัวคนที่แตกต่างจากตัวเขาเอง

สุดท้ายท้ายสุด ถ้ามองดี ๆ เราจะเข้าใจได้ว่า จริง ๆ แล้วผู้เป็นออทิสติกเขาก็แค่แตกต่างจากคนส่วนใหญ่ แต่ความแตกต่างของเขานั้นก็ไม่ได้แปลกอะไร เราทุกคนล้วนแตกต่างกันไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง ในแต่ละด้านนั้น… บางอย่างเขาอาจจะทำได้ดีไม่เท่าเรา แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่เขาทำได้ดีกว่าเรา ซึ่งพอยต์นี้เองที่เราตระหนักได้ว่า “เออ มันก็เป็นเรื่องปกติของคนปกติ”

The Accountant โดยสรุปชอบเรื่องราวที่ชวนติดตาม คาดเดาไม่ได้ และการพยายามให้ตัวละครมีมิติ คะแนนตามความชอบส่วนตัวให้ 8/10 ส่วนหนึ่งคือหักคะแนนโทษฐานที่ให้บท Anna Kendrick ผู้น่ารักน้อยเกินไป

เข้าฉาย 13 ตุลาคม 2016 นี้ในโรงภาพยนตร์

Sooner or later, difference scares people.